Φάτε, λοιπόν, ελληναράδες μου τις φωτό με τα fellatia και τις λοιπές extracurricular δραστηριότητες του (εν προκειμένω) Ζαχόπουλου. Άλλωστε, για τα υπόλοιπα, σιγά μη νοιάζεστε. Απαιτείστε τώρα σε άλλο φύλλο της οιασδήποτε εφημερίδας να μπει και το DVD, ώστε νά’ χουμε και κίνηση και ήχο -κατά προτίμηση σε Dolby Surround 5:1! Και συνεχίστε να αδιαφορείτε για οτιδήποτε άλλο. Στο κάτω-κάτω της γραφής, πάντα έτσι δεν είμασταν;…
Όσο για τον “πόλεμο των εκδοτών”, ειλικρινά, αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της ιστορίας, διότι αποδεικνύει, όχι μόνο το βάθος και το εύρος της διαπλοκής στην Ελλάδα, αλλά κυρίως διότι δείχνει εμπράκτως πώς ακριβώς παίζεται το παιχνίδι: μαχαιρώματα, τρικλοποδιές, μικρά εγκλήματα μεταξύ φίλων, και πάει λέγοντας. Ο ένας να βγάλει το μάτι του άλλου, ο ένας να συγκεντρώνει στοιχεία για τις “βρωμίτσες” του άλλου, ή -για να κλείσω εδώ- όπως έλεγε και ο μέγας Herzog “Ο Καθείς Για Τον Εαυτό Του (Κι Ο Θεός εναντίον Όλων)”. Έτσι, παιδιά, συνεχίστε έτσι ακριβώς: τουλάχιστον να ξέρουμε όλοι πού ακριβώς βρισκόμαστε…
